نابینا!!!

بغضم را در گلو حبس کردم , آتش به جانم انداخت !

دود شد

سرد شد

باران شد

قطره شد

ولی چتر ِ پلک هایم امان نداد جاری شود , بریزد !

گرم شد

داغ شد

سوخت

نابینای عالم شدم ! ! !